Jak przeciwdziałać i reagować na cyberprzemoc w świecie dzieci?

Niestety cyberprzemoc otacza nas każdego dnia. Dotyka zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci. Czasem nawet nie zdajemy sobie sprawy, że staliśmy się jej ofiarami. Jako dorośli powinnyśmy uświadamiać najmłodszych, jakie zagrożenia czekają na nie w sieci. Jakie konsekwencje może mieć przemoc w sieci i jak na nią reagować? Wyjaśniamy.

Cyberprzemoc – co to?

Cyberprzemocą możemy nazwać wszystkie regularne i podejmowane z premedytacją negatywne działania w Internecie, wycelowane w drugą osobę. Jest to przemoc z użyciem urządzeń elektronicznych, zwykle telefonu lub komputera. Określa się ją także jako cyberbullying, nękanie, dręczenie czy prześladowanie w sieci.

Działania które wykonują oprawcy skupiają się na utrudnianiu życia swojej ofierze poprzez:

• hejt i agresję słowną,
• upublicznianie ośmieszających lub poniżających filmów i zdjęć,
• zamieszczanie przykrych komentarzy na profilach innych osób w portalach społecznościowych,
• włamania na konto i podszywanie się pod znajome osoby,
• szantażowanie,
• ujawnianie sekretów,
• wykluczanie z grona „znajomych” w Internecie.

Dlaczego cyberprzemoc jest niebezpieczna?

Aż 48,8% nastolatków twierdzi, że było ofiarą agresji słownej w sieci. Negatywne komentarze na temat wyglądu, ubioru, narodowości czy nawet sytuacji finansowej mogą wydawać się błahostką. Przecież wystarczy usunąć komentarz i problem z głowy. Wydaje się proste, prawda? Jednak dla dzieci i nastolatków jest to bardziej poważna sprawa. Publiczne ośmieszenie wiąże się z ogromnym obciążeniem psychicznym, wpływa na pewność siebie i poczucie własnej wartości.

Równie niebezpieczne jest, gdy nasz prześladowca opublikuje w Internecie ośmieszające wideo bądź zdjęcie. Wtedy nawet po usunięciu nie mamy pewności czy post nie został zapisany na urządzeniach innych użytkowników, a prześladowca dzięki anonimowości ma poczucie bezkarności. Dla dziecka, które doświadczy takiej przemocy w sieci, konsekwencje mogą być bardzo dotkliwe.

Jak cyberprzemoc wpływa na dziecko?

Przemoc w sieci jest równie niebezpieczna jak ta w “realu”. Najczęstszymi konsekwencjami cyberprzemocy są:

• spadek samooceny,
• brak poczucia własnej wartości,
• depresja,
• stany lękowe,
• zaburzenia komunikacji,
• bezradność,
• zaburzenia psychosomatyczne,
• zaburzenia emocjonalne,
• wycofanie,
• przygnębienie,
• drażliwość,
• agresja,
• w poważnych przypadkach nawet samobójstwo.

Właśnie dlatego częściej powinniśmy się interesować “internetowym” życiem naszego dziecka. Dużo rozmawiać i zaznaczać, że zawsze chętnie wysłuchamy jego, nawet najmniejszych trosk.

Jak uchronić dziecko przed cyberprzemocą?

Najważniejsza jest rozmowa. Warto zacząć od wytłumaczenia dziecku, czym jest cyberprzemoc oraz dlaczego publikowanie swojego wizerunku w Internecie należy dobrze przemyśleć. Poinformuj dziecko, że wszystko, co udostępnia, może być wykorzystane przeciwko niemu. Ustal co może publikować, a czego nie powinno. Na końcu ważne jest, aby zapewnić, że zawsze może Ci ufać oraz, że jesteś osobą do której może się zwrócić z każdym problemem.

Młodszym dzieciom warto zainstalować program do ochrony rodzicielskiej (wybór jest bardzo szeroki). Istotne jest jednak, aby każdym działaniem budować zaufanie dziecka. Niestety najczęstszym błędem rodziców jest przeszukiwanie telefonu i mediów społecznościowych swoich dzieci. Zwykle takie działania skutkują brakiem zaufania, a nawet zamknięciem się w sobie.

Edukacja domowa daje dużo przestrzeni na taką bliskość. Potwierdza to wielu rodziców, z którymi rozmawiamy na co dzień. Co więcej, zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa, a to sprawia, że jest bardziej odporne na opinię innych i pewne siebie. Ogromną wartością jest też większa ilość czasu na budowanie relacji rodzic – dziecko. Zdecydowanie pomaga to w lepszej komunikacji.

Chcesz dowiedzieć się więcej o edukacji domowej? Skontaktuj się z nami, a opowiemy Ci, jak wygląda nauka w tym trybie.

Bibliografia:

• Cyberprzemoc włącza blokadę na nękanie. Poradnik dla rodziców, NASK, 2020.
• Rodzice Nastolatków 3.0. Raport z ogólnopolskiego badania społecznego, NASK, 2019.

wróć